beceriksizler mahallesi
üstümüz başımız emek kokuyor
ekmeği kırıntısına kadar bölüşüyoruz
alın teri damlayan çatlamış ellerle
suya hasret kavrulmuş toprak gibi
kucaklıyoruz günü doğuran güneşi…
haksızlığa boyun eğmeyenlerdeniz
bizi enayi diye yazarlar hesap defterlerine
eğik başaklar diyarında başımız dik gezeriz
kıt kanaat geçinmeyi ta doğuştan biliriz
varsıl bebelerinden güzel ağlar bebelerimiz
isyanlara bilenir serdengeçti çığlıklarımız…
çamurlara bata çıka taşırız mutluluğu
namussuzluk nerelidir bilmeyiz
yıllar sonra okuruz memleket vurgununu
kaç emekçinin hikâyesini çalar
yüzleri doğal maskeli soyguncular
becerirler kenar mahallelerde adaleti
rüşvet verirler güvendiğin bülbüle de
kimsenin gıkı çıkmaz gülistanda…
bir biz beceremeyiz
övülerek anlatılan pis işleri
bir biz beceremeyiz
insanın kendine ihanet etmesini
biz haddimizi hep biliriz
çünkü biz beceriksizler(!) mahallesiyiz…
✔ küsuratsız pi