benim adım kızıl gün

 

ebe kılığına bürünmüş

                 zamanın kucağına düşüyorum…

kesiyorum göbek bağımı

                insafsız hislerin neşteriyle…

her sabah doğuyorum

yüreğimde boy gösteren

                umut dağının ardından…

 

benim adım kızıl gün…

 

anlam yüklemeden çıktım

                 cümlelerimin yokuşundan…

kesip attım sessizliğimi

                 filizlendim dost sohbetlerinde…

öldükçe diriliyorum

takvim yapraklarının örttüğü

                 yitirilen anılar mezarlığında…

 

benim adım kızıl gün…

 

dağ başlarında esen

                kent suyu içmiş rüzgârdım…

ortak olduğum sırları

               durmadan taşıdım geleceğe…

zafer şarkıları söylüyorum

yitik aşkımı bulduğum

              güvercinlerin havalandığı meydanda…

 

benim adım kızıl gün…

 

kurumuş dallar fısıldıyor

              lavanta kokulu gülüşlerin gelişini…

masallarından uyanan gerçekler

               at koşturuyor dörtnala topraklarımda…

seheri duyuyorum

güneşin yolculuğuna hazırlıyor

              sıcak, içten şiirlerin neferlerini…

 

benim adım kızıl gün…

 

✔ küsuratsız pi

kusuratsiz.pi

benim adım kızıl gün
:: paylaş ::
Etiketlendi:         

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir