bir bilsen

bir bilsen   çocuk resimlerinde saklıyorum içimdekileri seni andıkça renkler birbirine karışıyor… uslanmaz bir ezgi tutunuyor dilimin ucuna mızıka çalarak  yıldızları topluyorum …   sakın kimseler bilmesin aklımdan geçip gidenleri… uçurtmama yükledim tüm şiirleri savrulup duruyorum göğün kucağında… seni arıyorum

:: paylaş ::

kendini bilmezlere beyitler

kendini bilmezlere beyitler   taşlı yolların âşığı olmadan düz ovanın türküsünü söylersin…   kırılmış dala merhem bulmadan duyarsız ormanın derdini dinlersin…   yetimin canevine taht kurmadan mazlumlar ülkesinde sultan gibisin…   başkasının kişiliğini döversin durmadan özünü anlatan ne varsa sırtını

:: paylaş ::

şiirden güne açılan pencere

şiirden güne açılan pencere   s-abah   arkasını dönüp baktı toprak damlı evinin çiçeklere karışmış şiirlerine gözyaşlarıyla suladı kokularını… göçüp giden kuşları aradı uzaktan geliyordu şarkıları… çıkınında dağının hikâyesi toprak ananın göğsüne eke eke gitti sözcükleri…   u-fuk   güneş

:: paylaş ::

ne anlatıyor bu şiir

ne anlatıyor bu şiir   yıldızlar düşüyormuş göğün göğsünden aç bebeler doyuyormuş ışıklı ninnilerle… sokaklar sarıyormuş üşüyen yalnız şehri geç kalkıyormuş yataklarından saatler… bunların hepsi yetmiyormuş gibi şiirin sıradanlığına başkaldırmış dizeler…   yılların açlığı ile oturmuş samimiyetin sofrasına çıkınında taşıyormuş

:: paylaş ::