çeyrek aklımla
yuvasından düşen yavru umuttum
düştükçe kendimi kendimle avuttum
tutunacak dal bulamasam da
dünden miras kalan çeyrek aklımla
dertlerin en güzeline tutuldum…
tatavanın tavasında pişmemiş sözcüktüm
dilden dile düştüm de oracıkta öldüm
samimiyetsiz sohbetlerle gömdüler ama
anlam mezarlığını yıktım çeyrek aklımla
imgeler divanesi gibi yandıkça söndüm…
evsiz kedilerin mekânına çokça konuk oldum
insanların soğuk tavırları ile soldukça soldum
yıllarca mırlamayı öğrendim devasa sorunlara
şiirlerin patilerine yapıştım çeyrek aklımla
dizelerce yürüdüğüm bitmeyen yoldum…
aşk tırpanımla can alıcının uykusunu kaçırdım
sevdalı başaklardı vuslatın sonundaki hasadım
şair bakışlı rençperim çorak gönül tarlasında
bakmadım sadece gördüm çeyrek aklımla
eprimiş yüreğimde dinmeyen sızıydım…
✔ küsuratsız pi