kavanozda kopan fırtına

kavanozda kopan fırtına

 

bir şeyler söyle bize

fedai sözcüklerden ürken yanımız

bir şeyler yap durma

çiçeğine sahip çıkamayan baharımız…

 

yürüyecek yolumuz

yeşerecek umudumuz

kırılacak hayallerimiz

devrilecek cümlelerimiz

yeniden ayağa kalkmalarımız

asi şiirlere sarılmalarımız

tükenmeyecek…

 

hislerimizin alnına kara sürülse de

aklanmış sevdamızla sırtlarız aşkın yükünü…

koca şehir dar bir sokağa sığınsa da

terini sileriz akşam saatlerinin…

derdimizi söyleriz yaşlı mızıkacıya da

notalar yağar çamurlu pabuçlarımıza…

 

hayta günleri kucaklar anaç zaman

hoyrat güz savurur takvim yapraklarını…

ummanları aşıp aşka gelen gemideyiz

taşırız geleceğe, canhıraş feryadımızı…

yarılır eli yüzü çatlamış toprak

kırılacak kavanozda kopar fırtına…

 

✔ küsuratsız pi