sallanan sokaklara naralar eken

sallanan sokaklara naralar eken

özlemi bana getiren usumdaki şarkılar ile dilime isyan ediyorum

kafası güzel sesimin peşine düşüp sallanan sokaklara naralar ekiyorum

uyuyan kaldırımlar ağlamaya başlayınca bir düşün içinde olduğumu anlıyorum

derdimi hep içime attım

içimi de sokağa döktüm

sokağımı da rüyamda böyle gördüm

tatava eden yıldız falcısı değilim

sadece geceleri yıldız tarlasından düşen ışıkları gömdüm

kavuşmayı bana anlatan heybemdeki güzel kokulu şiirleri avuçluyorum

çiçekleşen dizeler sararken gövdemi betonlaşan hislerin yıkılışını izliyorum

televizyon kanallarının duygusuzluğun sağlamlığını övmesine şaşırmıyorum

yazdıklarımda uysalları isyana kışkırttım

kışkırttığım koçbaşından sözler ile  aymazlığın sarayının kapılarını dövdüm

aynıların saltanatını yıkanları övdüm

korkunun eşik değerini hesaplayan davranış bilimci değilim

sadece bin kez yenilsem de serdengeçtilerimle birlikte yine dövüştüm

✔ küsuratsız pi